مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
عـالـم هـسـتـی چـه رویـایی شـده در مدیـنه شـور و غـوغـایی شده هـر دلی امـشب مـسیـحـایی شـده خـانـۀ هـــادی تــمــاشـایــی شـده سـر زد از یـثـرب مه هر انجـمن آمـده در ایـن جـهــان دوم حـسـن درب رحـمت بر روی ما وا شده شور عـشق و عـاشـقی معـنا شده در گــلـسـتــان ولا گــل وا شــده هـــادی دیـن خــــدا بــابـــا شــده آمـده مـنـشـور عــشـق و دلـبـری حـجـت بـر حـق امـام عـسـکـری نـوری از انـوار سـرمـد می‌رسد از خـدا الـطـاف بـی‌حـد می‌رسـد غـنچـه‌ای از بـاغ احـمـد می‌رسد حــامــی دیـن مـحــمــد مـی‌رسـد عــاشـقـان هـنـگـام شــادی آمــده در جـهـان فـرزنــد هــادی آمــده از مـدیـنـه ســرزده نــوری دگـر نـخـل دیـن بـار دگـر داده ثــمــر هـادی دیـن در بـغـل دارد قــمـر روی ماه عـسکـری شد جلـوه‌گر رهــبــر دنـیـا و دیـن آمــد ز راه می‌بـرد دل از پـدر بـا یک نـگـاه در ســپـهــر دیـن حـق مـاه آمـده بــــاز از ره هـــــادی راه آمـــده رهـــزن دلـــهــای آگــــاه آمـــده عـسـکـری با عـزّت و جـاه آمـده نــور بـخــش کـل هــسـتـی آمــده مــظـهــر یـکــتـا پـرسـتــی آمــده عـاشـقـان عـیـد آمـده عـیــد آمـده از ســوی حـق نــور امــیـد آمـده نــوری از انــوار تـوحــیــد آمـده در سپـهـر عـشـق، خورشید آمده عـید مـیــلاد عید هم عـهـدی شده زیـنت مـجـلـس ابـاالـمـهـدی شده این پـسـر نـور خـدای داور است از تـبار حـضرت پیـغـمـبر است در شجاعت همچو جدش حیدر است او شفیع شیعـیان در محـشر است این پسر ابن الرضای سـوم است همچـو اجـدادش پـنـاه مردم است حیدری خصلت بود زهرا صفات روح ایـمان، معنی صبـر و ثبات بر هـمه باشـد حـسن باب نـجـات نــام او حـلال جــمـع مـشـکـلات مـهـر و حُـب او بـود نــور امـیـد شیـعۀ او تا به محـشـر روسـپـیـد این پسر باشد چون زهرا با وقار پای تا سر لطف وجـود و اقـتدار داده بـر شـیـعـه ولایـش اعـتـبـار بـیـقـراران را بـود مهـرش قـرار همچو هادی او بود خورشید دین شیـعـیـان را او بود حـبل المـتـین عـالـم هــسـتـی بـود حــیــران او من مسلـمان گـشـته از ایـمـان او گـشته ام از لطف و از احسان او در شـب مـیــلاد او مـهــمــان او کـار ایـن مـولاسـت ذرّه پـروری هـسـتم از طـفـلی گدای عسکری غـرق در دریـا مـنـم، تو سـاحـلم بـر در کـویـت ز طـفـلـی سـائـلـم بـا ولای تـو در عــالــم کــامــلـم لـطـف تو مـولا شد امشب شامـلم ای که هستی همچو حـیدر دلنواز ســائـل تــو آمــده غــرق نــیـــاز بـی پـنـاهـم بـی پـنـاهـم بـی پـنـاه برمن مسکـین توهستی تکـیه گاه آمــدم ســوی تـو از لــطــف الاه سـائـلت را از کـرامت کن نـگـاه ای که هستی در کرامت بی نظیر در شب میـلاد خود دسـتـم بگـیر ای که برعالم حسن هستی بصیر در کرم در جود هستی بی نظـیر همچو زهـرا مادرت خـیر کـثـیر هستی از خـیل گـدایان دستـگـیـر بـر غـلامـی تو هـسـتـم مـفـتـخـر بر(رضا) از مرحـمت بنـما نظر |